Absolwentka studiów magisterskich na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie na kierunku pedagogika opiekuńcza oraz Absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego na kierunku teologia.
Próbując dotrzeć do swojego wewnętrznego potencjału i odkrywając właściwe miejsce w życiu uczestniczka wielu różnych kursów m.in. na wychowawcę kolonijnego, animacji zabaw i gier.
Pracę z dziećmi rozpoczęła jeszcze podczas studiów – jako wolontariuszka w świetlicy socjoterapeutycznej oraz w Domu Dziecka.
Następnie pracowała przez kilka lat jako opiekunka dzieci niepełnosprawnych w Domu Niepełnosprawnych w Piekoszowie.
Przez 8 lat uczestniczyła z Caritas jako wychowawca kolonii. Prowadziła również chórek dziecięcy.
Przebywając z dziećmi nauczyła się patrzeć na świat ich oczami oraz jednocześnie tłumaczyć to, co nowe i niezrozumiałe.
Przez 7 lat pracowała jako opiekunka w Klubiku Dziecięcym – Stowarzyszenie Integracja i Rozwój.
Obecnie jest członkiem Stowarzyszenia Przyjaciół Dwunastki, pełni również funkcje Przewodniczącej Rady Rodziców przy Szkole Podstawowej numer 12.w Kielcach
Wybór zawodowej drogi jest efektem wieloletnich poszukiwań jak umiejętnie połączyć zawód z pasją. Praca z dziećmi sprawia jej ogromną satysfakcję i codziennie przynosi nowe doświadczenia.
Pani Monika podąża za myślą Beaty Pawlikowskiej „Nie dawaj dzieciom gwiazdki z nieba, pozwól im nauczyć się latać, wtedy zobaczą, że za tym pierwszym niebem jest następne, a im mocniej będą musiały napracować się, żeby tam dolecieć, tym większa będzie ich radość po dotarciu do celu…”.
Naszej opiekunki życiowym celem jest praca z dziećmi, która daje jej ogromną satysfakcję i poczucie spełnienia zawodowego. Zawsze największą dla niej nagrodą jest uśmiech jej podopiecznych. Pracując jako nauczyciel-wychowawca może każdego dnia realizować swoje pragnienie w pełnej ciepła i wyrozumiałości atmosferze.
Jej zawodowe motto: Bądź takim człowiekiem, jakiego sam chciałbyś spotkać na swej drodze.